Autor djela Tabekatul-hanabile navodi da je umro neki učenjak, pa ga je jedan od njegovih prijatelja vidio u snu i upitao ga je: “Šta je Allah, dž.š., uradio s tobom?”
On je odgovorio: “Oprostio mi je općenito, a i svaki grijeh posebno.“
Prijatelj ga je zatim upitao: “Šta nam savjetuješ?”
On je odgovorio: “Savjetujem vas da što više učite Sejjidul-istigfar (dovu kojom je najbolje zamoliti Allaha, dž.š., za oprost.)”
Ova je dova zaista čudesna i treba je naučiti napamet, i učiti je ujutro i navečer, nakon namaza i ponavljati je u svim prilikama. Ova dova glasi:
اللَّهُمَّ أنْتَ رَبِّي لا إلَهَ إلَّا أنْتَ، خَلَقْتَنِي وأنا عَبْدُكَ، وأنا علَى عَهْدِكَ ووَعْدِكَ ما اسْتَطَعْتُ، أعُوذُ بكَ مِن شَرِّ ما صَنَعْتُ، أبُوءُ لكَ بنِعْمَتِكَ عَلَيَّ، وأَبُوءُ لكَ بذَنْبِي فاغْفِرْ لِي؛ فإنَّه لا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إلَّا أنْتَ
Transliteracija (koristiti se video snimkom iznad kako bi se što pravilnije izgovorile riječi):
Allāhumme ente rabbī lā ilāhe illā ente, halektenī ve ene ‘abduke (žene će reći: ve ene emetuke) ve ene ‘alā ‘ahdike ve va‘dike mesteta‘tu, e‘ūzu bike min šerri mā sana‘tu ebū-u leke bi ni‘metike ‘alejje, ve ebū-u bizenbī fagfirlī fe innehu lā jagfiru-z-zunūbe illā ente.
Prijevod:
„Allahu moj, Ti si moj Gospodar, nema boga osim Tebe, stvorio si me i ja sam Tvoj rob, i nastojim ispuniti obećanje i zavjet koji sam Ti dao u granicama svojih mogućnosti. Utječem Ti se od posljedica loših djela koje sam počinio. Tebi se vraćam s pomoću blagodati Tvoje prema meni. Tebi priznajem grijehe svoje, zato mi oprosti, jer osim Tebe niko drugi grijehe ne može oprostiti.”
Hadis bilježi Buhari pod brojem (6306, 6323), Ahmed pod brojem (16662, 16681) kao i drugi.
Ova dova u sebi sadrži potvrđivanje Allahove, dž.š., jednoće, slavljenje, traženje oprosta, priznavanje blagodati Allaha, dž.š., i priznavanje učinjenog grijeha.
Iz djela “Bedemi Allahove zaštite”
Ko kaže ovaj istigfar (dovu) ujutro čvrsto vjerujući u njegove riječi, te umre tog dana prije nego omrkne, on je od stanovnika Dženneta, ako ga kaže u toku noći čvrsto ubjedjen u te riječi i umre prije nego svane pa i on je od stanovnika Dženneta. Te riječi su:
عَنْ شَدَّادُ بْنُ أَوْسٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ عَنْ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ سَيِّدُ الِاسْتِغْفَارِ أَنْ تَقُولَ اللَّهُمَّ أَنْتَ رَبِّي لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ خَلَقْتَنِي وَأَنَا عَبْدُكَ وَأَنَا عَلَى عَهْدِكَ وَوَعْدِكَ مَا اسْتَطَعْتُ أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا صَنَعْتُ أَبُوءُ لَكَ بِنِعْمَتِكَ عَلَيَّ وَأَبُوءُ لَكَ بِذَنْبِي فَاغْفِرْ لِي فَإِنَّهُ لَا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا أَنْتَ قَالَ وَمَنْ قَالَهَا مِنْ النَّهَارِ مُوقِنًا بِهَا فَمَاتَ مِنْ يَوْمِهِ قَبْلَ أَنْ يُمْسِيَ فَهُوَ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ وَمَنْ قَالَهَا مِنْ اللَّيْلِ وَهُوَ مُوقِنٌ بِهَا فَمَاتَ قَبْلَ أَنْ يُصْبِحَ فَهُوَ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ. رواه البخاري (6306) .
‘Allahumme Ente Rabbii, la ilahe illa Ente, halakteni, ve ene abduke, ve ene ‘ala ‘ahdike ve va’dike mesteta’tu, e’uzu bike min šerri ma sana’tu, ebu’u leke bi ni’ametike alejje, ve ebu’u leke bizenbii, fagfir li fe innehu la jagfiru-z-zunube iila Ente!‘
“Allahu moj, Ti si moj Gospodar, nema boga osim Tebe, Ti si me stvorio i ja sam Tvoj rob, ispunjavam zavjet Tebi koliko mogu, Tebi se utječem od zla koje sam uradio, priznajem Tvoje blagodati prema meni, i Tebi priznajem svoj grijeh, pa mi oprosti, jer grijehe ne oprašta niko osim Tebe!“
Hadis bilježi Buharija u svom Sahihu.
