PREPORUČLJIVOST LIJEPOG GOVORA I VEDRA LICA
حَدَّثَنِى أَبُو غَسَّانَ الْمِسْمَعِىُّ حَدَّثَنَا عُثْمَانُ بْنُ عُمَرَ حَدَّثَنَا أَبُو عَامِرٍ – يَعْنِى الْخَزَّازَ – عَنْ أَبِى عِمْرَانَ الْجَوْنِىِّ عَنْ عَبْدِ الله بْنِ الصَّامِتِ عَنْ أَبِى ذَرٍّ قَالَ قَالَ لِىَ النَّبِىُّ -صلى الله عليه وسلم- «لاَ تَحْقِرَنَّ مِنَ الْمَعْرُوفِ شَيْئًا وَلَوْ أَنْ تَلْقَى أَخَاكَ بِوَجْهٍ طَلْقٍ».
Prenosi Ebu-Zerr, radijallahu anhu, da je Poslanik, sallahu alejhi ve sellem, rekao:
“Ne omalovažavaj ništa od dobrih djela, pa makar to bilo da sretneš svoga brata vedra lica.“[1]
Biografija ravije:
Biografija ovog ravije je spomenuta u komentaru trećeg hadisa.
Kratki komentar hadisa:
Poučava nas ovaj hadis da musliman ne treba potcjenjivati ono što Šerijat smatra dobrim. Takođe, poučava nas da musliman prilikom susreta sa svojim bratom muslimanom bude veseo i nasmijan, jer ljudi umanjuju značaj ovog djela i potcjenjuju ga a ne znaju kakav uticaj ima. Susretanje muslimana na takav način budi osjećaj ljubavi i radosti. A vanjski izgled čovjeka govori o njegovoj unutrašnjosti.
Pouke hadisa:
Neomalovažavanje dobrog djela pa makar ono bilo sasvim neznatno.
Podsticanje na blagost i vedrinu lica u ophođenju sa prijateljima.
Podsticanje na ono što jača bratske i islamske veze.
[1] Muslim (4/2026), Knjiga o dobročinstvu, održavanju rodbinskih veza i adabima, poglavlje: Preporučljivost vedra lica kod susreta.